Αυτοί οι (Σημαντικοί) άλλοι..

ποιός είμαι

Ποιοι είναι τελικά; Ποιοι είναι δίπλα σου; Ποιοι νομίζεις ότι είναι αλλά τελικά δεν είναι; Αυτό που ονομάζουμε υποστηρικτικό περιβάλλον εμείς οι ειδικοί.. Το έχεις;

Μια ζωή ξοδεύεις για να βρεις σημαντικούς άλλους να έχεις στο πλάι σου και όλο απογοητεύεσαι… Ποιος ευθύνεται; Η ζωή, οι άλλοι, η τύχη, εσύ που κάνεις επιλογές που δεν σου ταιριάζουν; Ή αυτό το σκέφτεσαι όταν είναι πια πολύ αργά; Άραγε εσύ είσαι σημαντικός για εσένα;

Και αρχίζεις να μετράς απώλειες, προσθήκες, μίζερα πράγματα, μισές καταστάσεις.. Και σου βγαίνουν πάντα λίγοι ή σου βγαίνουνε πολλοί.. Και ξαφνικά νιώθεις απέραντη (εγκεφαλική) μοναξιά.. και γράφω εγκεφαλική γιατί δεν είναι ρεαλιστικός φόβος.. φοβία ότι θα μείνεις μόνος σου.. Και γιατί να συμβαίνει σε σένα που έχεις δώσει τόσα; Τι έκανες λάθος; Εάν τα έχεις καλά με εσένα πότε δεν είσαι μόνος.

Μήπως δεν γνωρίζεις ποιος είσαι και αυτό αντανακλάται στις επιλογές των σχέσεων σου; Αυτό το έχεις σκεφτεί ποτέ; Είπες ποτέ “ποιος είμαι”;

Εάν δεν γνωρίζεις εσύ τα θέλω σου, τις προτεραιότητες σου και τις αξίες σου πώς είναι δυνατόν να έχεις γύρω σου ανθρώπους σημαντικούς; Και εδώ θέλω να σου υπενθυμίσω την ερώτηση-δήλωση που όλοι κατά καιρούς κάνουμε (πριν αποκτήσουμε αυτογνωσία) « Μα πώς γίνεται να τα πηγαίνω τόσο καλά στα επαγγελματικά και στις σχέσεις τόσο χάλια;»

Την επιτυχία στα επαγγελματικά την καθορίζει η εξυπνάδα σου και η υπομονή σου, ενώ την επιτυχία στις σχέσεις σου την καθορίζει αποκλειστικά ο τρόπος που μεγάλωσες. Μην τα μπερδεύεις αυτά τα δύο.

Εκεί είναι που έρχεται η στιγμή που πρέπει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Είσαι; Ποίους θες και ποιους όχι; Φοβάσαι ε; Να κάνω μια δεύτερη υπενθύμιση εδώ και να σου πω ότι όλοι μόνοι μας είμαστε..

Και αν είμαστε καλά με τον εαυτό μας υπάρχει μια πολύ σημαντική πιθανότητα να είμαστε ευτυχείς και με τους ανθρώπους που θα έχουμε διαλέξει να είναι δίπλα μας..

Γίνε εσύ σημαντικός για τον εαυτό σου πρώτα και μετά θα ακολουθήσουνε και οι άλλοι..

Και αν ο λάκκος σου είναι πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς. (Κ. Βάρναλης)

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο στα social media: