Κατάθλιψη

Η κατάθλιψη αποτελεί μια διαταραχή της διάθεσης (mood disorder) η οποία μπορεί να εμφανιστεί με μια ήπια μορφή (π.χ δυσθυμία) ή και ως μια σοβαρή διαταραχή (κλινική ή μείζων κατάθλιψη).

Η κλινική κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από απώλεια ενδιαφέροντος και ευχαρίστησης για προσωπικές και κοινωνικές δραστηριότητες καθώς και από την ύπαρξη σωματικών και γνωστικών συμπτωμάτων.

Ποια είναι τα συμπτώματα της κατάθλιψης;

  • Καταθλιπτική διάθεση
  • Ανηδονία
  • Διαταραχή της όρεξης
  • Διαταραχή ύπνου
  • Ψυχοκινητική διαταραχή
  • Απώλεια ενέργειας (κόπωση)
  • Αισθήματα και σκέψεις αναξιότητας και ενοχής
  • Δυσκολίες στη σκέψη (Δυσκολία συγκέντρωσης)
  • Σκέψεις για θάνατο ή αυτοκτονία
  • Αίσθηση αβοηθητότητας

Τότε ίσως να είναι απαραίτητο  να επισκεφτείτε κάποιον ψυχολόγο ή  ψυχίατρο, για να αξιολογήσει αν έχετε κατάθλιψη και να πάρετε την κατάλληλη βοήθεια για εσάς.

Οι αιτίες εμφάνισης της κατάθλιψης αφορούν τόσο βιολογικούς όσο και ψυχολογικούς παράγοντες. Σύμφωνα με τις βιολογικές προσεγγίσεις η κατάθλιψη είναι αποτέλεσμα ανεπάρκειας χημικών ουσιών (νευροδιαβιβαστές) στον εγκέφαλο όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η νορεπινερφίνη.

Χαμηλά επίπεδα αυτών των ουσιών σχετίζονται με την εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Οι ψυχολογικές προσεγγίσεις αφορούν συγκεκριμένους ψυχολογικούς μηχανισμούς που έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση της κατάθλιψης, όπως την χαμηλή αυτοεκτίμηση, τα αρνητικά γεγονότα ή την απώλεια, καθώς και συγκεκριμένα μοτίβα σκέψεων που χαρακτηρίζουν και συντηρούν την κατάθλιψη.

Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις τους ψυχολογικούς λόγους οι οποίοι συμβάλλουν στη δημιουργία των καταθλιπτικών αισθημάτων και να μας υποστηρίξει στην πορεία της θεραπευτικής μας αλλαγής. Κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας θα έχουμε τη δυνατότητα :

  • Nα ερευνήσουμε σκέψεις και συμπεριφορές που συμβάλλουν στη δημιουργία αισθημάτων απογοήτευσης, μειονεκτικότητας και ενοχής τα οποία συνοδεύουν ή βρίσκονται στη ρίζα της κατάθλιψης.
  • Nα κατανοήσουμε ποια από τα προβλήματα που μας απασχολούν μπορούμε να επιλύσουμε και με ποιο τρόπο και ποια δεν μπορούμε να επιλύσουμε αλλά οφείλουμε να συμβιώσουμε αρμονικά μαζί τους.
  • Nα ξαναβάλουμε σταδιακά στη ζωή μας ευχάριστες δραστηριότητες που μπορούν να ξυπνήσουν μέσα μας τη χαρά της ζωής.
  • Να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας όταν θέλουμε πραγματικά να επικοινωνήσουμε ακόμη και όταν αυτά είναι αρνητικά. (θυμός, πλήξη, επιθετικότητα, θλίψη).
  • Να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας και να μην υποχωρούμε από φόβο στις απόψεις των άλλων (διεκδικητική συμπεριφορά).
  • Να στηρίζουμε τις επιλογές μας στις δικές μας αξίες και τις δικές μας επιθυμίες.
  • Να ανακτήσουμε τον έλεγχο της ζωής μας (Να μην φοβόμαστε να αναλάβουμε ευθύνες).
  • Να βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους για το μέλλον που μπορούν να μας δώσουν νόημα.